رزین(رزین ها در صنعت مدرن)

ماده جامد یا بسیار چسبناک با منشاء گیاهی یا مصنوعی است که معمولاً در شیمی پلیمر و علم مواد به پلیمر تبدیل می شود. از کجا می توانم رزین بخرم؟ این رایج ترین سوالی است که مردم هنگام خرید رزین با آن مواجه می شوند.

رزین چیست؟

رزین اصطلاحی است که معمولاً برای اشاره به ترکیب مایعی که برای استفاده جامد می شود استفاده می شود. صمغ درختی می تواند در این دسته قرار گیرد. رزین ها معمولاً مواد ضخیم هستند که از طریق فرآیند پخت به پلیمرهای سفت و سخت تبدیل می شوند که می تواند شامل پرتوهای UV یا سخت کننده ها باشد.

در حالی که این فرآیند می تواند به طور طبیعی رخ دهد، تقاضا و جمعیت رو به رشد منجر به تولید مصنوعی بیشتر شده است. در حالی که رزین های طبیعی و مصنوعی ممکن است شباهت هایی با هم داشته باشند، اما اغلب دارای خواص متمایزی هستند.

نحوه تولید رزین

رزین ها را می توان به صورت طبیعی، مصنوعی یا گیاهی طبقه بندی کرد که نشان می دهد از ترکیبی از مواد تشکیل شده اند.

طبیعی: تنوع طبیعی از درختان گرفته می شود و معمولاً در تولید لاک الکلی، لعاب های غذایی و غیره استفاده می شود.

مصنوعی: رزین های مصنوعی مواد غیر آلی و چسبنده ای هستند که می توانند برای همیشه سخت شوند. این نوع مواد به طور گسترده در صنایعی مانند زیورآلات، جواهرات و صنایع دستی استفاده می شود.

رزین های مصنوعی بیشتر به دو نوع ترموپلاستیک و ترموست طبقه بندی می شوند. برخی از نمونه های رزین مصنوعی شامل رزین اپوکسی، سیلیکون، پلی اورتان، اکریلیک و پلی استر می باشد.

فرآیند خشک کردن: رزین ها بر اساس ویژگی های خشک شدن به دو دسته قابل تبدیل و غیر قابل تبدیل تقسیم می شوند.

رزین طبیعی

بیشتر رزین های طبیعی از درختان، به ویژه کاج و صنوبر تراوش می کنند. تشکیل رزین زمانی اتفاق می افتد که پوست درخت در اثر باد، آتش، رعد و برق یا عوامل دیگر آسیب ببیند.

تخلیه مایع به طور معمول برخی از اجزای فرارتر خود را از طریق تبخیر از دست می دهد و پسماند نرمی بر جای می گذارد که در ابتدا به راحتی حل می شود اما با گذشت زمان نامحلول می شود.

تمدن های باستانی مانند چینی ها، ژاپنی ها و مصری ها از رزین در تهیه لاک و لاک استفاده می کردند.

رزین های طبیعی را می توان به دو نوع تقسیم کرد: محلول در روح و محلول در روغن. رزین‌های محلول در روح شامل بلسان‌ها که به‌خاطر خواص درمانی‌شان معروف هستند، سقزهایی که به‌عنوان حلال استفاده می‌شوند، و اجزای مختلفی مانند بنه، خون اژدها، دامار، ساندرا و لاک‌ها هستند.

رزین های محلول در روغن شامل موادی مانند رزین استخراج شده از کاج برگ بلند همراه با سقز است که به طور سنتی در تولید صابون استفاده می شود، کوپال های مورد استفاده در لاک ها و کهربا، سخت ترین رزین طبیعی که اغلب در ساخت جواهرات استفاده می شود.

نمونه های دیگر عبارتند از لاک شرقی از یک درخت چینی و روغن بادام هندی به دست آمده از آجیل بادام هندی.

در صنعت مدرن، رزین‌های طبیعی تا حد زیادی جایگزین رزین‌های مصنوعی شده‌اند که به دو گروه طبقه‌بندی می‌شوند: رزین‌های ترموپلاستیک که پس از عملیات حرارتی خاصیت شکل‌پذیری خود را حفظ می‌کنند و رزین‌های ترموست که در معرض حرارت نامحلول و غیر ذوب می‌شوند.

رزین های مصنوعی

سیلیکون: سیلیکون در تولید لاستیک های سیلیکونی انعطاف پذیر استفاده می شود. RESMOK P60X یک نوع رزین سیلیکونی موجود در بازار است.
پلی اورتان: تجهیزات کوچک با استفاده از پلی اورتان ساخته می شوند.
پلی استر: پلی استر در ساخت اقلام پلاستیکی استفاده می شود. از انواع پلی استرهای موجود در بازار می توان به ROSIN 146، KA-100L، KE-100F، KS-2100، K-803L، و 138 A اشاره کرد.
رزین اپوکسی: رزین اپوکسی معمولاً در کف سازی، صنعت جواهرسازی و برای ایجاد زیور آلات کوچک استفاده می شود.
اکریلیک: از اکریلیک در تولید پلکسی گلاس استفاده می شود.