خواص سدیم سیلیکات
سیلیکات های سدیم جامدات شیشه ای یا کریستالی بی رنگ یا پودرهای سفید هستند. به جز غنی‌ترین سیلیکون‌ها، به آسانی در آب حل می‌شوند و محلول‌های قلیایی تولید می‌کنند.
سیلیکات های سدیم در محلول های خنثی و قلیایی پایدار هستند. در محلول‌های اسیدی، یون‌های سیلیکات با یون‌های هیدروژن واکنش می‌دهند و اسیدهای سیلیسیک تشکیل می‌دهند که تمایل دارند به ژل دی‌اکسید سیلیکون هیدراته تجزیه شوند. با گرم شدن برای بیرون راندن آب، نتیجه یک ماده نیمه شفاف سخت به نام سیلیکاژل است که به طور گسترده به عنوان یک ماده خشک‌کننده استفاده می‌شود. تا دمای 1100 درجه سانتی گراد را تحمل می کند.
برنامه های کاربردی
سیلیکات سدیم از ترکیب دی اکسید سیلیکون (از ماسه) و اکسید سدیم (از خاکستر سودا) ساخته می شود. محلول آبی سیلیکات سدیم را شیشه آب می نامند. وقتی خشک می شود، توده ای سخت و شیشه ای شکل می گیرد. سیلیکات سدیم برای حفظ تخم مرغ، پارچه های نسوز و دیوارهای ضد آب استفاده شده است.
معمولاً به عنوان سیمان برای چرخ های ساینده، کاغذ چسباننده، جعبه ها و کارتن های راه راه، چوب، شیشه، چینی، چرم و منسوجات استفاده می شود. محلول آب لیوان چسبناک است و چسبندگی کمی دارد. برای استفاده به عنوان چسب، باید فشار اعمال شود تا مواد در حین چسباندن در کنار هم نگه داشته شوند. محصول خشک شده شکننده و حساس به آب است.
نمک های آلومینیوم را می توان به فرمولاسیون برای بهبود مقاومت در برابر آب اضافه کرد. برای ساخت سنگ مصنوعی از شیشه آب استفاده شده است. در قرن نوزدهم به‌عنوان یک کلاسور برای نقاشی‌های دیواری آزمایش نشد (به نقاشی معدنی مراجعه کنید). شیشه آب نیز در فرآیند Ransome حفظ سنگ استفاده شد. در این روش از محلول های متناوب سیلیکات قلیایی و کلرید کلسیم برای تشکیل سیلیکات کلسیم نامحلول در منافذ سنگ استفاده شد.
