مواد شوینده چیست؟

تقریباً تمام شوینده‌های لباسشویی حاوی یک سورفکتانت هستند – ماده‌ای که بیشترین قدرت پاک‌کنندگی را فراهم می‌کند. مردم از صابون به عنوان سورفکتانت در اولین شوینده ها استفاده می کردند. امروزه تولیدکنندگان به جای آن از سورفکتانت های آنیونی مانند آلکیل سولفات ها و سورفکتانت های غیر یونی استفاده می کنند.

علم پشت سود، از سورفکتانت ها تا نرم کننده های آب

این مولکول ها دارای سرهای آب دوست (آب دوست) و دم های طولانی هیدروکربنی دور از آب (آب گریز) هستند. هنگامی که لباس ها را می شویید، دم های آبگریز مولکول های سورفکتانت به سوی هر روغن و گریس روی سطح لباس جذب می شوند. سپس گروهی از مولکول‌های سورفکتانت، قطرات روغن را احاطه کرده و با روغن محبوس شده در داخل، کره‌هایی را تشکیل می‌دهند. این کره‌ها که میسل نامیده می‌شوند، از سطح لباس بلند می‌شوند و در مجرای فاضلاب شسته می‌شوند.

برخی از مواد شوینده لباسشویی همچنین حاوی مواد سفید کننده هستند که در طول چرخه شستشو، پراکسید هیدروژن آزاد می کنند. پراکسید هیدروژن لکه‌های ناشی از غذاهای خاص و باغبانی مانند کلروفیل (موجود در علف) را اکسید می‌کند. اکسیداسیون لکه ها را از بین می برد و شستشوی آنها را آسان تر می کند. این عوامل سفید کننده دلیلی است که مردم در گذشته از شستشوی داغ استفاده می کردند: پراکسید هیدروژن فقط در دمای بالای 60 درجه سانتی گراد یک سفید کننده موثر است. امروزه، ما می‌توانیم از شستشوهای سردتر استفاده کنیم، زیرا مواد شوینده لباس‌ها حاوی فعال‌کننده‌های سفیدکننده هستند – مولکول‌هایی که با پراکسید هیدروژن واکنش می‌دهند و اسیدهای پراکسی تولید می‌کنند که سپس به عنوان سفیدکننده روی لباس‌ها عمل می‌کنند.

شوینده های بیولوژیکی

شوینده های بیولوژیکی لباسشویی شامل آنزیم ها نیز می باشند. این لکه‌های سرسخت مانند چربی‌ها و پروتئین‌ها را به مولکول‌های کوچک‌تر به همان روشی که در بدن ما کار می‌کنند، تجزیه می‌کنند. در حالی که آنزیم ها در تمیز کردن لباس ها عالی هستند، اما می توانند پوست برخی افراد را تحریک کنند. شوینده‌های غیر زیستی حاوی آنزیم نیستند و معمولاً از رنگ‌ها و عطرها اجتناب می‌کنند تا حتی برای پوست‌های حساس مهربان‌تر شوند.

شوینده های لباسشویی همچنین می توانند حاوی نرم کننده های آب باشند که به عنوان عوامل کیلیت شناخته می شوند. اینها با یونهای فلزی از مواد معدنی محلول (مانند کلسیم و منیزیم) موجود در آب سخت واکنش می دهند. در انجام این کار، عوامل کیلیت از واکنش مواد معدنی با سورفکتانت جلوگیری می‌کنند، زیرا این کار باعث می‌شود که در شستشو اثر کمتری داشته باشد و همچنین یک کف‌های کفی وحشتناک در دستگاه ایجاد می‌کند. سازندگان قلیایی یکی دیگر از افزودنی های مفید برای شوینده های لباسشویی هستند. برخی از پارچه ها (مانند پنبه) بار سطحی منفی دارند. با افزایش قلیایی بودن شستشو، شارژ را افزایش می دهید و باعث دافعه متقابل می شوید و به افزایش قدرت پاک کنندگی کمک می کنید.

پودر، مایع یا کپسول؟

روش های مختلفی برای رساندن مواد شوینده به ماشین لباسشویی وجود دارد. انواع کلاسیک آن پودر (که هنگام شستن از کشوی مواد شوینده در آب حل می شود) و مایع (که مستقیماً در درام دستگاه ریخته می شود) هستند. معمولاً پودر لباسشویی حاوی سفید کننده است، در حالی که مواد شوینده مایع حاوی سفید کننده نیست.

انواع مختلف کپسول ها یا غلاف ها نیز محبوب هستند. اینها حاوی مواد شوینده مایع هستند که در داخل یک لایه محافظ بیرونی، معمولاً از پلی (اتنول) ساخته شده است – همچنین به عنوان PVOH شناخته می شود. این یکی از پرمصرف ترین پلیمرهای مصنوعی در جهان است و در دمای مناسب به راحتی در آب حل می شود. با این حال، گاهی اوقات کپسول ها به طور کامل حل نمی شوند و توده ای از پلیمر در ماشین لباسشویی باقی می ماند.

انواع دیگر مواد شوینده لباسشویی از جمله نوارها نیز شروع به ورود به قفسه ها کرده اند. این نوارها حاوی مواد شوینده غلیظی هستند و در حین شستشو تجزیه می شوند تا مواد شوینده محبوس شده در داخل لباس ها روی لباس شما کار کند.

در نهایت، هر سازنده مواد شوینده دستور العمل متفاوتی دارد، بنابراین انتخاب برند – و اینکه آیا از پودر، مایع، کپسول یا نوار استفاده می‌کنید – به نیازهای شستشو و انتخاب شخصی شما بستگی دارد. فقط به یاد داشته باشید که همه آنها حاوی چیزهایی هستند که قطعا خوردن آنها بی خطر نیست!